مهربانه برای تمرین مهربانی

---

مهربانه آمده است تا پُلی استوار باشد بین بنگاه‌های خیریه و حامیان اینترنتی؛ تلاش‌گرانی که رؤیاهای خیرخواهانه خود را در قالب پروژه‌هایی دقیق، روشن و مشخص تعریف می‌کنند، و حمایت‌گرانی که به این رؤیاها جامه عمل می‌پوشانند. مهربانه آمده است تا زندگی را برای همه زیباتر کند. بیایید زیبایی‌ها را، شادی‌ها را با هم تقسیم کنیم!

---

---

پروژه‌های مهربانه توسط سازمان‌ها و موسسات خیریه دارای مجوز رسمی تعریف می‌شوند. هر پروژه هدف کاملا مشخصی دارد، سرمایه مورد نیاز آن دقیقا معلوم است، و زمان محدودی برای تحقق آن تعریف می‌شود. مهربانه محدودیتی در تعریف پروژه‌ها اعمال نمی‌کند، و میزان موفقیت پروژه‌ها را به مشارکت و حمایت کاربران وابسته می‌کند. اگر پروژه‌ای در زمان تعیین شده توانست بودجه هدفش را جذب کند،‌موفق تلقی شده و پروژه اجرا می‌شود. در غیر این صورت پروژه لغو شده و هزینه‌های دریافتی کاربران به آنها برگشت داده می‌شود. این مدل که به نام «همه یا هیچ» معروف است، یکی از کاراترین مدل‌های جمع‌آوری کمک‌های مردمی در فضاهای آنلاین و از سیاست‌های کلی مهربانه است.

---

برای کسب اطلاعات بیشتر از وب‌سایت مهربانه به آدرس mehrabane.ir بازدید نمایید.

---

پی‌نوشت: مهربانه تلاش برخی از دوستان من برای مشارکت اجتماعی است. اینها آدم‌های خوبی هستند و فعالیت‌هایشان خیرخواهانه و مردم‌پسندانه است. اگر دوست داشتید در برنامه‌هایشان مشارکت داشته باشید از طریق وب‌سایت ایشان اقدام نمایید

---

امپریالیسم فوتبالی (Football Imperialism)

---

پیش‌درآمد: اینکه ایسنا پس از هشت سال توتالیتاریسم احمدی‌نژادی و رفقای رسانه‌ای‌اش به صداهای دیگر هم فضا برای بیان عقایدشان بدهد را باید به فال نیک گرفت و نشانه‌ای از تغییرات جزئی فضای اجتماعی و فرهنگی ایران در یک سال اخیر قلمداد نمود. دکتر زیباکلام در مطلبی ضمن مرور خاطرات دوران دانشجویی خودش در بریتانیا نظراتی در نقد استفاده ابزاری از ورزش و خصوصا فوتبال در سطوح ملی مکتوب و به انتشار رسانیده است که در پی می‌آید.

---

به نقل از مطلب «دوست ندارم تیم ایران پیروز شود چون ...» به قلم دکتر صادق زیباکلام و منتشر شده در ماهنامه دنیای فوتبال

---

---

«... در جوامع دیگر، پیروزی در فوتبال، پیروزی در فوتبال است و به معنای برتری نژادشان، قومشان، ملیتشان، فرهنگ و تمدنشان، پرچمشان و مردمشان بر دیگران نیست؛ اما در ایران این‌گونه نیست. پیروزی در جام جهانی به‌سرعت و به صورت مستقیم و غیرمستقیم تبدیل به بلندگویی می‌شود برای ستایش عظمت و تبریک به مردم شجاع ایران، مردم قهرمان ایران، ملت و مردم نجیب ایران، مردم آزاده و بافرهنگ غنی و تمدن چند هزارساله ایران، پرچم مقدس ایران و ادبیاتی از این دست ... من نه به آن رویکردهای نژادپرستانه و تعصبات خودبزرگ‌بینی از ایران و ایرانیان اعتقادی دارم و نه بهره‌برداری سیاسی و ایدئولوژیک را به واسطه پیروزی تیم ملی فوتبال ایران خیلی کار درستی می‌دانم؛ و بالاخره نگران آن هستم که پیروزی در جام جهانی باعث شود که فراموش کنیم که از نظر رشد و توسعه واقعی در کجا قرار داریم...»

توضیح درباره اطلاع‌رسانی نادرست

---

سایت ویستا در یادداشتی که در خصوص معرفی مجموعه اشعار چهارفصل بلوغ منتشر کرده در قسمت توضیحات آورده است: 

«در این کتاب مصور و رنگی که برای گروه سنی الف و ب در قالب شعر تدوین شده، مخاطبان با فصل‌های مختلف و خصوصیات آنها آشنا می‌شوند؛ افزون برآن طرح‌هایی برای رنگ‌آمیزی در کتاب درج شده‌است»  

نگارنده بدینوسیله اصلاح می‌کند که مخاطب این کتاب نه کودکان گروه سنی الف و ب بلکه بزرگسالان هستند و همچنین هیچ طرحی برای رنگ‌آمیزی و غیره و غیره در داخل کتاب درج نشده است! شایسته بود خبرنگار محترم آن رسانه به جای خیالپردازی درباره اسم و طرح جلد کتاب، پس از کمی تحقیق در خصوص فرم و محتوای اثر اقدام به درج مطلب می‌فرمود و به نظر تماس با ناشر و یا تهیه یک نسخه از کتاب جهت آگاهی از محتوای آن و عدم نشر اطلاعات غلط بر روی اینترنت کار چندان دشواری نبود!

---

من و تو، درخت و بارون

---

من باهارم تو زمین من زمینم تو درخت من درختم تو باهار ناز انگشتای بارون تو باغم می‌کنه میون جنگلا طاقم می‌کنه تو بزرگی مثل شب اگه مهتاب باشه یا نه                  تو بزرگی                            مثل شب خود مهتابی تو اصلا خود مهتابی تو تازه وقتی بره مهتاب و                            هنوز شب تنها           باید                راه دوری رو بره تا دم دروازه روز مثل شب گود بزرگی                        مثل شب تازه روزم که بیاد                  تو تمیزی                           مثل شبنم                                 مثل صبح تو مثل مخمل ابری                   مثل بوی علفی مثل اون ململ مه نازکی                           اون ململ مه که روی عطر علفا                  مثل بلاتکلیفی                                     هاج و واج مونده مردد                      میون ماندن و رفتن                                    میون مرگ و حیات مثل برفایی تو تازه آبم که بشن برفا و عریون بشه کوه                             مثل اون قله مغرور بلندی که به ابرای سیاهی و به بادای بدی می‌خندی! من باهارم تو زمین من زمینم  تو درخت من درختم تو باهار ناز انگشتای بارون تو باغم می‌کنه میون جنگلا طاقم می‌کنه.
	شاعر: احمد شاملو (الف.بامداد) خواننده: خشایار اعتمادی

---

برای دانلود ترانه با صدای خشایار اعتمادی روی اینجا کلیک نمایید│حجم فایل: 4.37 مگابایت

---

---