طیف خاکستری (Gray Spectrum)

---

مسائلی هست که وقتی درباره آنها تفکر می کنیم، معمولا نتیجه ای به دست نمی دهد و یا همانگونه که هستند رها شده و یا به کلی با مرور زمان به دست فراموشی سپرده می شوند. زندگی ما پر شده از قضاوت ها و سلیقه های سیاه و سفید و همیشه سهم منفی ها بیشتر است. به طوری که اغلب تعبیر خرابی اوضاع و احوال زندگی در زمانه جمع بندی کلی ما از مجموعه شرایط می باشد. در سرگردانی و پریشانی ناشی از قرار گرفتن در چنین شرایطی احساس پوچی و بی هدفی می کنیم و سوق داده می شویم به استفاده از لحظات زمان حال و یا افسوس گذشته را خوردن و یا انجام برنامه ریزی های کوتاه مدت برای آینده نامعلوم. این در حالی است که قوانین نظام حاکم بر طبیعت (یا همان تنازع برای بقا) همانند چندین هزار ساله گذشته تغییری نداشته و فقط مشکلات جدید ما به صورت سربار، کیفیت درگیر شدن با نظام مذکور را تغییر داده است.
وقتی همه فیلم ها و داستان ها پر شده از نگاه های تازه به مسائلی که از دیدگاه ما معضلات اجتماعی محسوب می شده اند؛ وقتی خیانت در دوستی و یا رابطه آن زشتی سابق را ندارد و خصلت های بد مانند خودخواهی، دروغ، ریاکاری و غیره دیگر خیلی بد نیستند و برای حفظ انسجام زندگی ضرورت پیدا میکنند؛...
به نظر می رسد در چنین جهان مبهم و بدون ثباتی، بسیاری از معیارهای فکری و استدلالی پیشین ما در حال از دست دادن کارایی شان هستند و گویی جریان های فکری جدیدی از راه رسیده و حقانیت خود را اثبات کرده اند و ما در فضای پلورالیستی حاکم شده بر مناسبات روزمره زندگی همچنان سرگردان باقی مانده ایم که آیا دیدگاه های پیشین ما در خصوص دو قطبی «خیر و شر» یا «سیاه و سفید» در مسائل اخلاقی، انسانی و فرهنگی همچنان کارکرد دارند و یا باید طرحی نو در انداخته شود و به طیف خاکستری جدیدتری فکر کرد.